قسمت دوم : مصاحبه با نوشین نوروززاده نوشین نوروززاده / بازیگر تئاتر مهتاب جامعی : نوشین به نظرت نام طرح " تئاتر برای مردم " با نمایشایی که داره تو این طرح اجرا میشه چقدر متناسبه؟ نوشین نوروززاده : اولین کاری که باید میکردن این بود که از همین مردم که براشون تئاتر تولید میکنن میپرسیدن که شما چه تئاتری دوست دارید ولی من فک میکنم از این طرف یه سری ایده ها یا خواسته هایی داره به مردم القا میشه که شاید خیلی از مردم این ایده ها رو نپسندن و به خاطر همینه که سالنای ما اکثرا خالیه. مهتاب جامعی : یه سری نمایشا هست که شاید درکشون یکم سخت باشه و ممکنه کسی که تا بحال تئاتر ندیده و یا کار نکرده به راحتی متوجه نشه به نظرت این نمایشا جاشون تو این طرح هست؟ به خاطر این میپرسم که اسم این طرح تئاتر برای مردمه. نوشین نوروززاده : مردم بیشتر میرن سمت تلویزیون و سینما تا تئاتر، این ایده هایی که خیلی باهاشون آشنا نیستن.من یادمه یکی از دوستانم یه حرف خوبی میزد که برام خیلی جالب بود اینکه اول با چیزهایی که تماشاچی میپسنده و باهاشون آشناست تئاتر و بهش معرفی کنیم بعد کم کم ایده ها ی هنری و به خوردش بدیم مثلا این پارچه سفید حریر که من اینجا پهن کردم نماد... مهتابه...قانون اول آموزشه . وقتی که تو بدونی این تصویر این شکل مثلا این آجری که اینجاست استفادش چیه خیلی راحت اینو میپذیری اگه حتی نقاشی شو ببینی یا تصویرش و ببینی یا چیزی مشابه ای از اون ببینی چون رفتی و آموزش دیدی ( منظورم تماشاچیه عامه ) نه تنها که متوجه میشه بلکه لذت هم میبره و الان یه مشکلی هست ، تو تئاتر جهان از همون اول که سبکای مختلف به وجود میومد کلاسیک... امانیسم.. تماشاچی شونو همزمان آموزش میدادن، خب الان تو جامعه ما چطوریه؟؟ من فک میکنم تماشاچی های ما باید در سطح تئاتری های ما باشن.یکی از وظایف ما تئاتری ها اگه میخوایم نمایشمون تماشاچی داشته باشه اینه که اول با زبون خود تماشاچی باهاش حرف بزنیم و جذبش کنیم خیلی از همشهری ها ی ما نمیدونن الان تو مشهد داره تئاتر اجرا میشه گاهی که من میگم دارم تئاتر کار میکنم میگن چه جالب مگه مشهدم تئاتر داره... کجا ...ما خیلی دوس داریم تماشا کنیم. اول از همه اطلاع رسانی دوم آموزش و حالا که الفبای تئاتر و یاد گرفتن به خوردشون بدیم حرفایی که خودمون میخوایم بگیم نه حرفایی که دیگران میخوان اول از همه حرفایی که مردم دوست دارن بشنون حالا حرفایی که ما میخوایم بگیم. مهتاب جامعی : این طرح " تئاتر برای مردم " چقدر مردمیه ؟ اگه برا مردمه چرا 6 ماه اول سال اجرا داریم و 6 ماه آخر سال خبری ار تئاتر نیست؟ نوشین نوروززاده : یکی همین بحث مشکلات مالیه ، مکان تمرین ، بودجه هایی که میخوان برا گروه ها اختصاص بدن همه ی اینا دست به دست هم میدن که دیگه انگیزه ای برا کار نمیمونه الانم اگه انگیزه ای هست چون طرحی داره اجرا میشه. اما خیلی ها به امید همین بحث مالی نیست که میان و تئاتر تولید میکنن خود من وقتی وارد دنیای تئاتر شدم برام فقط عشق و علاقه ام و اینکه میتونم یه حرفی روی صحنه بزنم کار میکردم ، اما تا کی هنرمند انرژی شو همینطوری نگه داره در حالیکه نه حمایتی براش وجود داره نه تماشاچی وجود داره هیچی وجود نداره. تا کی ما باید روی صحنه همینطور دور خودمون بچرخیم و بچرخیم مث فرفره!!! مهتاب جامعی : پس به نظرت مشکل ، حمایت هاییه که نمیشه. نوشین نوروززاده : حمایتهایی که نمیشه. گاهی وقتا کمترین کاری که باید انجام بدن و هم انجام نمیدن واون چیه ، یه فضای کوچیک برا تمرین.در نتیجه بچه ها میرن تو یه دخمه کوچیک و تاریک تمرین میکنن. مهتاب جامعی : حتی بیایون!!؟ نوشین نوروززاده : حتی بیابون... هرجایی که شده.. وسط خیابون ... هر گوشه ای که گیر بیارن این عشق به تئاتر و خالی میکنن و یه نمایش تولید میکنن بعد التماس که تو رو خدا بیاید کار ما رو ببینید توروخدا بذارید تماشاچی بیاد کار ما رو ببینه تو رو خدا به ما مجوز بدید!!! مهتاب جامعی : اگه این قدرت و داشتی که برای این طرح یه اسم انتخاب کنی چی انتخاب میکردی؟ نوشین نوروززاده : طرح " تئاتر و به خورد مردم دادن " یا " تئاتر و به زور به خورد مردم دادن " اون هم نه تئاتر ، بذار اینطوری بگم طرح " ایده هامون رو به زور به خورد مردم دادن ". مهتاب جامعی : ممنون نوشین جان موفق باشی. 
| Design By : Pichak |
یه علاقمند به تئاتر که گاهی بازیگری میکند و کارگردانی اما هنوز کوچک است و خام و به دنبال تجربه
